Cammino di Lisa

Jaaaa ik ben in Assisi! Na drie weken met mijn backpack door de bergen en dalen van Toscane en Umbrie te hebben getrokken ben ik opeens al op de helft van mijn pelgrimstocht. Daar in de verte straalde Assisi mij tegemoet met haar prachtige oude gebouwen maar ook honderden touristen en winkeltjes vol Franciscus souveniertje. Het is wel even wennen al die drukte na de verstilde paden.

Ik weet eigenlijk niet zo goed waar ik moet beginnen met schrijven. Er is zoveel gebeurd de laatste weken, zoveel nieuwe indrukken opgedaan, mensen ontmoet, plekken betreden. Het voelt alsof ik een jaar moet omschrijven in een paar alinea's. Door bijna elke dag op een andere plek te zijn, heeft de tijd een andere betekenis. Sowieso ben ik verdwaald in de dagen, de naam van de dag maakt voor mij niet uit. En de weken voelen aan als maanden.

Maar goed. Ik ben dus ik de stad van de man waar mijn pelgrimstocht naar vernoemd is: Franciscus van Assisi. Eigenlijk weet ik maar weinig over hem. Onderweg heb ik wat basislessen gekregen van drie jonge Duitse pelgrims. Zij noemden alle natuurelementen broeder en zuster. Dus in de ochtend verwelkomde zij de regen met 'Goedemorgen broeder regen' of de spin onder het bed met een gil en 'ik ga zuster spin even buitenzetten'. Ik vond het nogal vermakelijk maar het maakte voor mij wel duidelijk dat Franciscus heel veel respect had voor de natuur.

Maar ook zonder lessen over Franciscus doe ik veel levenslessen op. De cammino die ik loop, wordt steeds meer de cammino di Lisa in plaats van de cammino di Francesco. En ja de meeste Lisa lessen wist ik al maar patronen komen steeds terug. Als voorbeeld mijn zware tocht naar Montecasale.

Ik had het in mijn hoofd gehaald om die dag negen uur te lopen omdat ik heel graag in dezelfde accomodatie wilde verblijven als de Italiaanse groep die ik twee dagen daarvoor in La Verna had ontmoet. Ik had mij alleen niet gerealiseerd dat deze accomodatie twee uur extra lopen was en zich op de top van een heuvel bevond. Na 7 uur lopen, voelde ik aan mijn voeten en knieën dat ze genoeg inspanning hadden geleverd. Maar mijn hoofd wilde perse naar boven. Dus daar ging ik. Strompelend ben ik uiteindelijk gearriveerd. Maar lief voor mezelf was het niet. De volgende morgen voelde ik direct fysiek dat ik over een grens was gegaan, mn knie deed het niet meer. Voor mij was het dus beter om een paar dagen uit te rusten. Nu wel luisteren naar mijn lijf in plaats van dat hoofd die van alles moet.

Gelukkig kon ik na een paar dagen weer wat beter lopen. Maar toch viel het vies tegen toen ik weer verder wilde lopen. Eigenlijk had ik wat hulp nodig tijdens het lopen. Eerst wilde ik niet aan die stomme nordic walk stokken. 'Die zijn voor oude mensen'. Maar toen er weer een stijl pad voor mij opdoemde, heb ik schoorvoetend toch maar die twee extra benen uit mijn backpack getoverd. En wow wat een verschil. Vier benen in plaats van twee. Ik liep weer als een geit. ;)

Iets anders wat ik mij realiseerde, is dat ik bewust moet kiezen om alleen te zijn. Er zijn namelijk genoeg andere pelgrims waar ik mee kan lopen. En zo ben ik dan mijn hele tocht druk met het uitleggen waarom ik geen huis en geen werk heb en maar een halve doctorandes in de psychologie en wat ik ga doen als ik terug ga naar Holland. Doodvermoeiend. Voor mij is het alleen lopen heel vrij. Ik kan mijn eigen tempo lopen. Soms snel, soms langzaam. En gaan zitten wanneer ik wil om een gedicht te schrijven. Of een uur onder een vijgenboom liggen en vijgen eten. Alleen lopen brengt veel inspiratie en rust. Maar als ik daar niet bewust voor kies, ben ik eigenlijk nooit alleen. Het volgende schreef ik toen ik alleen in de prachtige velden van Umbrie zat. Daar sluit ik voor nu mijn schrijfsels mee af. Morgen loop ik weer verder...

Niets zeggen
Niets weten
Niets willen
Niets zijn
Dan alleen
Tussen ergens
En nergens
Waar stilte luistert
Naar gedachten
Die komen en gaan
Zachtjes wiegt
Wat gekoesterd moet zijn
En dan niet kan laten
Om een kusje te kussen
Op pijnlijke plekken
Die even wat rusten
Niets hoeven
Niets dragen
Niets vragen
Van mij